کد مطلب:211290 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:96
مناقب امام جعفرصادق
مناقب و فضایل و مدایح ائمه معصومین دو دسته است یك قسمت آن مناقبی است كه مشترك با همه ائمه بوده مانند شرایط امامت كه در فصل خود گفتیم سی شرط باید در یك مردی جمع شود تا بتواند امام و پیشوای خلق باشد كه سرحلقه آنها علم و عصمت و تقوی است و ائمه همه دارای این شرایط بوده اند مانند آنكه همه از نور واحد بوده همه از طینت پاك بوده دارای عصمت و علم و تقوی و سخاوت و شجاعت بوده و همه افضل و ارجح مردم عصر می باشند.
یك دسته از مناقب و خصالی هست كه به هر یك مختص است یعنی ظهور و بروز یك
[ صفحه 94]
سجیت نفسانی در آنها به حد كمال رسیده و به آن صفت ممدوح و منقبت پسندیده شهرت گرفته اند.
مثلا در جنگجوئی و علم و عدالت امیرالمؤمنین علیه السلام در دادخواهی و احقاق حق فاطمه زهرا (س) در حلم و شكیبائی و صبر امام حسن مجتبی علیه السلام در شهادت و از خود گذشتگی امام حسین سیدالشهداء علیه السلام در فن دبیری و انشاء و تربیت نفسانی و عبادت و بندگی زین العابدین سجاد علیه السلام در علم و نكته سنجی امام محمدباقر علیه السلام و امام جعفرصادق علیه السلام كه هر دو مشتركا اعلم و افقه و اكرم و اسخی اهل زمان خود بودند.
و باید ناگفته نگذشت كه همه آنها در عبادت و بندگی در سخاوت و كرم یكسان بوده اند نهایت مردم از برخی از صفات و سجایای آنها مطلع بودند برای هم می گفتند بدان شهرت می یافتند و بعضی بی خبر بودند وقوفی نداشتند اما در علم چون تعلیم و تربیت علمی باید متناسب با مقتضیات عصر باشد و دوره های ائمه پیشین شرایط نشر علم و گستردن بساط علمی موجود نبوده ولی در عصر این دو امام كه تمام مقتضیات موجود و موانع مفقود گردید تربیت و تعلیم و بسط علم شروع شد و خاتمه و تكمیل گردید.
مثلا ظهور و بروز بعضی بلایا موجب ظهور و بروز صفات حلم و صبر می شد مردم در آنها كه بلایا را محسوس می دانستند به این منقبت پی می بردند و در آنها كه به دیده مردم ابتلائی نداشتند این صفت را فاقد می دانستند در حالی كه همه آنها حلیم و شكیبا و بردبار و صبور و شاكر و قانع بودند.
در علم چون همه علماء اعتراف و تصدیق كردند - كه افقه و اعلم خلق و شكافنده و نشر دهنده علوم امام محمدباقر علیه السلام و امام جعفرصادق علیه السلام بوده اند و آثار علمی آنها هزارها مردم دانشمند بزرگ كشورهای اسلامی بودند كه گفته های خود را برای اعتبار نسبت به صادقین می دادند لذا این دو امام در علم بیش از هر چیز ظهور و بروز نموده و آثار و مآثری از خود باقی گذاشتند كه اینك به اجمال شمه ای را نقل می كنم.
یك دسته از مناقب و خصالی هست كه به هر یك مختص است یعنی ظهور و بروز یك
[ صفحه 94]
سجیت نفسانی در آنها به حد كمال رسیده و به آن صفت ممدوح و منقبت پسندیده شهرت گرفته اند.
مثلا در جنگجوئی و علم و عدالت امیرالمؤمنین علیه السلام در دادخواهی و احقاق حق فاطمه زهرا (س) در حلم و شكیبائی و صبر امام حسن مجتبی علیه السلام در شهادت و از خود گذشتگی امام حسین سیدالشهداء علیه السلام در فن دبیری و انشاء و تربیت نفسانی و عبادت و بندگی زین العابدین سجاد علیه السلام در علم و نكته سنجی امام محمدباقر علیه السلام و امام جعفرصادق علیه السلام كه هر دو مشتركا اعلم و افقه و اكرم و اسخی اهل زمان خود بودند.
و باید ناگفته نگذشت كه همه آنها در عبادت و بندگی در سخاوت و كرم یكسان بوده اند نهایت مردم از برخی از صفات و سجایای آنها مطلع بودند برای هم می گفتند بدان شهرت می یافتند و بعضی بی خبر بودند وقوفی نداشتند اما در علم چون تعلیم و تربیت علمی باید متناسب با مقتضیات عصر باشد و دوره های ائمه پیشین شرایط نشر علم و گستردن بساط علمی موجود نبوده ولی در عصر این دو امام كه تمام مقتضیات موجود و موانع مفقود گردید تربیت و تعلیم و بسط علم شروع شد و خاتمه و تكمیل گردید.
مثلا ظهور و بروز بعضی بلایا موجب ظهور و بروز صفات حلم و صبر می شد مردم در آنها كه بلایا را محسوس می دانستند به این منقبت پی می بردند و در آنها كه به دیده مردم ابتلائی نداشتند این صفت را فاقد می دانستند در حالی كه همه آنها حلیم و شكیبا و بردبار و صبور و شاكر و قانع بودند.
در علم چون همه علماء اعتراف و تصدیق كردند - كه افقه و اعلم خلق و شكافنده و نشر دهنده علوم امام محمدباقر علیه السلام و امام جعفرصادق علیه السلام بوده اند و آثار علمی آنها هزارها مردم دانشمند بزرگ كشورهای اسلامی بودند كه گفته های خود را برای اعتبار نسبت به صادقین می دادند لذا این دو امام در علم بیش از هر چیز ظهور و بروز نموده و آثار و مآثری از خود باقی گذاشتند كه اینك به اجمال شمه ای را نقل می كنم.